Santiago de Compostela

28 augustus 2018 - Combarro, Spanje

Eerst maar eens plannen maken voor de komende dagen.

We willen graag naar Santiago de Compostela maar met warme dagen in het vooruitzicht besluiten we eerst op anker te gaan.

Fouracheren dan maar!

Met een prachtige visafslag voor de deur lukt dat prima.

In de haven nog een een divers pluimage aan internationale mensen.

Soms heb je de indruk bij de laatste vertrekkers te horen en andere dagen ben je weer met velen met Zuidelijke bestemmingen als reisdoel.

Tot eind Augustus zijn er nog oversteken van de Golf van Biskaye daarna neemt dat snel af.

Eugenie ( vertrok van Falmouth solo naar de Azoren ) liet vandaag eindelijk iets weten.

Ruim 14 dagen heeft ze op het water gezeten met veel slecht weer en hoge golven.

Maar ook 2 dagen windstil maar wel hoge golven en zeeziek. Ik ben blij dat wij in ieder geval samen zijn!

Voor vertrek uit Muros bezoeken we 's morgens nog de authentieke markthal.

Prachtig maar in dit soort kleine dorpen veel minder actief, de supermarkt heeft deze plaats ingenomen.

In de lokale supermarkt is het zo vroeg al afgeladen vol. Een superklein winkeltje waar nog zeker 20 man tegelijkertijd de vakken loopt te vullen.

Zo is boodschappen doen een happening op zich!

Het opsporen van ansichtkaarten voor de kids wordt een echte sport maar na 5 verwoede pogingen trekt een vrouwtje een schoenendoos onder de toonbank vandaan met nog een paar klassieke exemplaren.

Nu nog postzegels en een brievenbus en onze missie is geslaagd!

Op het warmst van de dag varen we de haven uit, met een licht briesje is dit zeer aangenaam.

We vinden een prachtig ankerplekje voor een klein strandje achter de mosselpercelen .

Rond 22:00 uur als we aan de BBQ zitten komen de vissers hun manden uitgooien.

In een ruime cirkel rond de boot, als 's nachts het ankeralarm afgaat zien we dat alle vissers terug zijn om hun vangst op te halen.

Een hoop activiteit rond de boot, in de kuip word ik in de spotlights gezet, volgens han hebben ze de dag van hun leven.

Ze gebruiken waarschijnlijk maar 1 tij, om 6:00 uur is iedereen weer terug naar de haven en gaan wij weer slapen.

Als we 's morgens de boot wat willen verleggen om vannacht iets beter te kunnen slapen hapert de ankerlier.

We trekken het anker met de hand binnen ( 40 meter ketting ) dat is hard werken.

In Portosin op zoek naar een monteur dan maar en anders wachten tot we in Vigo zijn.

Morgen komt er een monteur dus dat is snel, vandaag doen we wat verstelwerk ik aan mijn jurk en Han zijn korte broek.

Om 19:00 uur belonen we ons zelf met een speciaal biertje op het zonneterras van de haven.

Nog voor de monteur hebben we het probleem van de ankerlier opgelost.

We maken plannen voor de tocht naar Santiago de Compostela. met de bus hoor!

In de bus hebben we het erg koud en bij het uitstappen in Santiago is dat beslist niet minder, een vestje was best lekker geweest!

Waar we hordes mensen verwachten is het ronduit stil.

Nog steeds is het erg koud eerst maar wat warm lopen.

Langzaam naderen we het oude stadscentrum, als we het plein opdraaien is er toch een wow momentje als daar zo'n 3000 wandelaars staan maakt dat zeker indruk! De overdreven Amerikanen daar gelaten die slechts 20 van de 400 mijl lopen en volledig behangen met hun trofeen het plein bestieren. De meeste genieten op zich en hebben d'r eigen overdenkingen.

We nestelen ons in een hoekje op de grond en laten alles op ons afkomen een heerlijk moment.

De toerist trapps geloven we wel maar om onder het  genot van 2 violistes de " Pelgrims" hun eindbestemming te zien bereiken is een lust voor het oog.

Het lijkt of door de muziek alles sereen wordt

Ja Santiago staat wel op mijn netvlies, een ervaring die ik niet gauw zal vergeten!

Met de bus terug maken we een stop in Noia en komen terecht in een feest weekend.

Hoe groot kunnen de contrasten zijn!

We genieten van de Pulpo en jonge gekoelde wijn, te drinken uit rijstkommetjes.

Als we elkaar daarna lachend aankijken heeft de wijn een rode droes op onze tanden achtergelaten.

Terug in de haven vallen we precies in de borrel op de por que no een boot uit London met naast Engelse ook Spaanse, Amerikaanse en Nederlandse bemanning.

We doen mee met de eigen gemaakte Sangria ( lijkt het meest op rum punch )

Erg gezellig! zij gaan 's avonds nog feesten in Noia maar wij haken af genoeg indrukken voor vandaag.

wel krijgen we de tip de permit voor de eilanden Ons & Cies aan te vragen morgen dan maar...

De permit is aangevraagd maar met een weekeinde er tussen nog niet bruikbaar.

We zeilen heerlijk ruime wind naar Ria de Pontevedra, de ria de Arousa slaan we over.

Als we Isle de Ons ronden krijgen we direct weer 25 knopen wind om ons oren, hoog aan de wind.

Goede leerschool om de eilanden beter langs de luwe kant te ronden.

In de baai is het een drukte van jewelste, het is zondag, en alle Spanjaarden zijn op het water.

De haven van Sanxenxo is mega groot, BEN-NL is hier maar een kleintje.

Het doet het meest denken aan Scheveningen, ook de club is als we die binnen lopen oprecht Chique te noemen.

Met 2 glazen Gin-Tonic op het dakterras aan het zwembad en een prachtige zonsondergang kunnen we hier wel van genieten.

De volgende dag gaan we verderop in de baai naar Combarro een prachtige oude stad met een heel intact gebleven oude dorpskern.

Langs de kust staan allemaal graanschuren op pootjes, zeker bij laagwater een prachtig gezicht.

's Middags krijgen we de permit voor de eilanden, een prachtig natuurgebied, per mail wellicht maken we daar nog een stop voor naar Vigo varen

Foto’s

1 Reactie

  1. Kirsten:
    3 september 2018
    Het was erg gezellig met jullie op de Por Que No! De Nederlandse bemanning is inmiddels weer aan het werk en zien jullie blogs graag tegemoet! Goede reis! Groeten Marcel en Kirsten