Muurschildering Horta

Maandagmorgen start met serieuze regen.

Het schilderwerk aan de boot wordt nog even uitgesteld.

Wanneer we informeren naar de vorderingen van ons pakketje belooft ook dat nog even te gaan duren.

Met wat speling op het roer starten we de volgende klus.

Het gelenk oog wordt gedemonteerd en zit zo vast als een huis.

We gaan met de onderdelen naar MAYS ( de lokale werkplaats ) ...is kijken wat ze er mee kunnen.

Zo niet gaat het geheel lekker in het vet en plaatsen we het terug.

Het is een hele geruststelling dat er binnen in niks stuk is en met wat hulp uit de kelders van de Zeezwaluw kunnen we de reparatie succesvol voltooien.

Beter een goede buur als een verre vriend!

Eind van de middag worden we uitgenodigd op de Linde.

Zij zijn voornemens hier wat langer te blijven en zo mogelijk een stukje grond te kopen om zelf te gaan bouwen.

De condities hiervoor zijn erg goed op het eiland.

Als de regen is overgewaaid starten we de laatste schilderwerkzaamheden.

Terry start de eerste muurschildering met een picknick aan de wal daar zij morgen willen vertrekken.

Goed geregeld en erg gezellig, alhoewel ik ze morgen niet zie vertrekken.

Ik help Milou & Robien met hun kunstwerk.

Als er een professioneel fotograaf passeert vraagt hij of hij een foto van Han mag maken.

Het moet niet gekker worden!

De volgende morgen ligt de Paradise nog steeds op anker en nodigen ze ons uit voor een nu echt afscheidsdiner bij Atletico.

Na afloop maken we nog een fles zwarte rum uit Bermuda burgemeester aan boord.

De volgende morgen is het super rustig in de baai en worden alle werkzaamheden afgerond.

De voorspelde regenachtige dagen blijken erg mee te vallen.

Terwijl we nagenieten van een vruchtbare dag verlaat de Paradise de baai via Terciera langzaam richting Zweden.

Vrijdag gaan we hoopvol naar de Havenmeester voor ons pakketje uit Holland.

Tot laat volgen we alle bestelbusjes die het haventerrein op komen maar geen van allen hebben de onderdelen bij zich.

Dit is wel even een tegenvaller!

 De 21ste Gin-Tonic-Friday doen we lekker rustig aan met z'n tweetjes maar, met een mooie fles Hendricks van onze Antwerpse buurman, wordt toch weer een feestje.

Met alle verfspulletjes gaan we op zoek naar een leeg plekje op de muur.

Een kleurijk plaatje in haven van Horta.

Hier waar het ooit begon willen we zeker ons logo achterlaten.

Of zo als de legende zegt: Iedereen die Horta aandoet en geen muurschildering achterlaat ontmoet tegenspoed.

Als het logo is vastgelegd kopen we tickets voor de Ferry naar Pico.

Zondag varen we met de eerste boot naar het naastliggende Vulkaan eiland om met een gehuurd autootje een eilandtourtje te doen.

Al is het op twee na grootste eiland van de Azoren is het goed in 1 dag te doen.

Naast Molens en Koeien, die ons eerder Hollands aan doen, is bouwstijl met Lavasteen ongekend mooi.

Het zwarte vulkanische landschap is prachtig en vanaf de Pico Alto heb je een prachtig uitzicht over alle eilanden.

Het eiland stond jaren in het teken van de walvisvangst wat uiteindelijk pas in 1987 helemaal gestopt is.

De dorpen laten nog wel sporen zien van vervlogen tijden maar de walvis wordt nu vooral beschermd en geëerd 

Verder is het vulkanisch gebied uitermate geschikt voor wijn.

In een opmerkelijk patroon van strakke lava stenen muurtjes wordt de wijnrank beschermd tegen wind en zeewater.

Het resultaat is verbluffend mooi en waar kun je dit dan beter drinken..

We doen ons tegoed aan een mooi flesje Verdelho o Original de Acores bij de Cella bar en later strijken we neer op het terras van Ancoradoura.

Genietend van de avondzon en het heerlijke eten kijken we terug op een topdag op dit totaal andere eiland.

Het bewijs dat grijs ook mooi kan zijn..