Niets zo onvoorspelbaarder als het weer

Zondagmorgen 07:00 uur halen we het laatste weerprogramma binnen.

We besluiten te vertrekken en gooien om 09:00 uur los.

Tussen de eilanden hebben we moeite om de wind op te pakken.

Met uitgeboomde Genua varen we voor de wind weg.

We vertrekken met veel zon en dolfijnen.

We varen op met de Whale Watchers maar zien helaas geen walvissen.

Voor de nacht gaat de boom eruit en moeten we 10 graden toegeven wel worden we naar de goede kant verzet.

Tegen dageraad trekt de wind behoorlijk aan.

We varen een ruime koers en vliegen door het water.

We zijn nog niet zo gerust op de stuurautomaat en sturen om beurten ook met de hand.

Het vertrouwen moet nog groeien.

Toch hebben we met 30 knopen wind weinig roerdruk.

Tijdens een plotselinge windshift krijgen we een klapgijp waarbij de neerhouder naar beneden komt.

Gelukkig weinig schade en in de stromende regen wordt alles herstelt.

Als alle werk is verricht valt de wind weg, dit blijft zo tot zonsopkomst.

Even motorzeilen tot we de wind weer op kunnen pakken.

Erg lekker om even wat bij te tanken.

Na de heftige eerste 24 uur nu weer zomeravond zeilen.

Van zonsopkomst tot zonsondergang genieten van de elementen op de oceaan.

's Nachts varen we onder een ware sterrendeken met de melkweg als verlichte snelweg.

Ook nu in de ochtend een uurtje motorzeilen en daarna weer prima zeilweer.

Het zonnetje is meer dan welkom.

Met alle zeil op gaan we als een speer.

De koers naar het waypoint uit de Jimmy Cornwel loopt gesmeerd.

Wel lopen we weer uit de data en kunnen geen nieuw weerbericht ophalen.

Morgen nog maar eens proberen.

De satelliet telefoon blijft actief zodat we indien nodig onze informatie binnen kunnen halen.

De nachten worden kouder en sinds lang komt er weer een lange broek uit de kast.

We hadden gehoopt dit nog even uit te stellen maar helaas!

Op de 20ste breedtegraad kunnen we weer een update van predictwind downloaden.

Voor ons weg loopt een depressie en achter ons een licht weer gebied.

Voor de nacht gaat de stag eruit en de Genua op het 3e Rif.

Met meest hoog aan de wind zo'n 20 knopen is de nacht best pittig.

Na het laatste weerbeeld besluiten we wat vaart te minderen om de depressie voorbij te laten trekken.

Met vol zeil gaan we te hard en zouden in de kern van de depressie terecht komen.

Ondanks de vele zonuren is het ijzig koud.

Alles gaat aan!

In het licht weer gebied kruipen we langzaam verder omhoog.

Langzaam gaat de golfslag wat tegen staan maar tot nog toe hoor je ons niet klagen.

Op 2 ochtenden motorzeilen na kunnen we alles zeilen dat is wel eens anders.

De 24ste Gin-Tonic Friday laten we schieten.

Eenmaal in Nederland halen we dat wel in met de Pien en de Wings en de Choctaw op afstand.

Een goede traditie moet je in stand houden!

Er volgt een dag met veel reken en puzzel werk.

Waar we 's nachts nog proberen om oostelijk van het lichtweervenster te geraken zien we 's morgens dat we dit niet gaan halen.

We besluiten nog zo'n 50 mijl naar boven te kruipen om op het juiste moment koers richting het kanaal te zetten.

Er ontwikkeld zich een front voor en achter ons we hebben geen keus en gaan er voor.

Morgen een nieuw venster binnen halen en zorgen dat we geprepareerd zijn.

De volgende morgen laat het weerprogramma zien dat morgen rond 12:00 uur het front uitdooft.

Nog verder vertragen dus.

Met een tweede rif in het groot houden we de boot op koers.

Hoe bizar ideaal zeilweer en je moet vertragen.

Als we alles net hebben staan trekt de wind aan en bouwen de golven zich op.

Geen enkele weersvoorspelling geeft dit weer maar wij zijn hartstikke blij met ons 2e Rif.

Door de loop van de dag loopt de spanning op en de adrenaline giert door onze lijven.

Omdat het weer zo veranderlijk is besluiten we om 20:00 uur nogmaals een weerbeeld te downloaden.

Tot onze stomme verbazing is hierop de depressie totaal verdwenen.

Hebben we ons voor niks 2 dagen druk gemaakt.

We zetten zeil bij en gaan er voor.

De niet voorspelde depressie blijkt er wel degelijk te zijn en we gaan er volle bak in.

Er is geen weg meer terug.

We moeten de rit uitzitten 30 knopen wind en hoge golven.

Het wordt een pittig tochtje.

Meer dan 20 uur belanden we in een grote wasmachine en worden op de golven meegenomen.

Gelukkig in de goede richting.

Het kost ons de nodige energie en we zijn blij als we in de loop van de middag weer halve wind mogen zeilen met 16 knoopjes.

Het zeilen is heerlijk maar jeetje wat is het koud!

Een paar zomerse regenbuien doen daar geen goed aan.

Met de afname van het aantal zonuren en het gebruik van de stuurautomaat moeten we af en toe wat stroom bijdraaien.

Bijkomend voordeel is lekker warm water.

Tijd voor een warme douche!

Heerlijk dobberen op de oceaan, ja dobberen de beloofde wind laat nog even op zich wachten.

Heel frustrerend dat de laatste 3 weervensters van Predict wind niet het weer geven wat je krijgt.

Laten we het maar een instabiele periode noemen.

Toch zijn we blij voor de nacht weer wind op te pakken en ruime koers richting het kanaal te zetten.

Met volle maan en stroom en wind mee worden we het kanaal in geblazen.

De wind trekt weer aan tot 25 knopen en met behoorlijke golfslag vliegen we door het water.

We besluiten een Outdoor maaltijd van de Stapelgekke Vrouwkes te gebruiken.

In de kombuis zijn is momenteel net een rollercoaster terwijl je lichaam schreeuwt om koolhydraten.

Het blijkt een gouden greep precies wat we nodig hebben en erg smakelijk.

Een aanrader tijdens dit soort tochten.

Eind van de middag naderen we de Scilly's.

Altijd nog op ons verlanglijstje maar niet voor nu.

Ondanks de velen miezerregen  ( English Drissel ) worden we warm verwelkomd door de dolfijnen en genieten we van het vrolijke schouwspel.

Eenmaal binnen de kapen neemt de golfslag wat af.

We worden opgeroepen door een Nederlandse sleepboot en hebben een korte conversatie via de marifoon.

Ter hoogte van Falmouth kunnen we een nieuw weervenster binnen halen.

Gaan we een stop maken of door varen.

Het wordt het laatste de voorspellingen zijn er alleen maar beter op geworden.

Met een bakstag windje in de rug varen we het kanaal op en laten de oceaan achter ons.

Opnieuw is het weerbericht zeer vaag en tegenstrijdig.

Het lukt ons niet om ons waypoint te halen en moeten een slag naar boven maken.

Als we denken de BEN-NL weer op koers te hebben krijgen we er weer geen grip op de golven zijn de baas.

Opnieuw over stag richting Wight.

Dit maal pakt het wonderwel goed uit en kunnen we tegen de voorspelling in koers op Eastbourne zetten.

In de loopt van de nacht valt de wind weg, ook nu weer weersverwachtingen die niet stroken met de werkelijkheid.

Om gek van te worden!

Ook slaat de vermoeidheid toe.

Volle goede moed starten we een nieuwe dag.

Het weer wordt rustiger en op de Genua varen we met een windje in de rug langs de Engelse Kust.

We krijgen een dubbel getijde mee naar Dover waar we rond 01:30 uur de oversteek naar Calais inzetten.

Door de stroming is helemaal haaks niet mogelijk maar dat wordt ons als zeilers vergeven.

Om te kunnen blijven zeilen besluiten we boven de banken langs te varen.

Dit gaat prima tot we stroom tegen krijgen.

We buigen af richting Oostende om daar het getij mee weer op te pikken.

In een zucht varen we richting Zeebrugge.

Vanaf hier volgen de kleinkinderen ons op de wal.

Heerlijk om ze weer in de armen te sluiten maar raar om terug in Nederland te zijn.