Vrijheidsberoving blijft een raar iets

De verswaar aan boord vragen om wat kokkerellen.

Iedere dag bekijken wat er als 1e op moet.

Het blijft leuk om daar creatief mee om te springen.

Met alle kookboeken op tafel wordt naar passende recepten gezocht.

Het wordt één Jamaicaanse Stoofpot.

Helaas zonder de Marihuana blaadjes en bloemetjes die wel in het recept staan.

In de bilge ( de donkerste ruimte aan boord ) ben ik Mungbonen aan het kiemen voor verse Taugé 

Verder onderhoud mijn Kefir voor dagelijks een glas yoghurt.

Het voelt als luxe want yoghurt is op het eiland niet te krijgen.

Verder ben ik een nieuw mutsje voor Han aan het haken.

Ik mis de hulp van Agnes voor de 1e paar steken maar na 7 maal opnieuw beginnen lijkt het nu toch te lukken.

....en alle tijd van de wereld.

Er lijkt wat vooruitgang te komen als Han met de dincky in de haven drinkwater mag halen.

Voor de koffie zitten de tanks weer vol en hebben we nog zo’n 80 liter spare in de jerrycans.

Het water wordt op het eiland gemaakt en is daarom relatief duur ( 2 cent/liter) maar ook erg schoon.

Na 14 dagen quarantaine informeren we bij de Maritieme Politie naar onze status en of er een mogelijkheid is tot inklaren bij Immigratie.

Helaas blijft dit ook na overleg met de superieuren negatief.

Onze papieren blijven bij de MP en alleen als we het land willen verlaten krijgen we onze boot papieren terug inclusief een stempel in ons paspoort.

De Pien mag ons nog steeds bevoorraden en de 2 andere boten niet meer.

We hebben een vreemde 50% status.

Op woensdagavond krijgt Frans ( de Wings )mondelinge toezegging   van buitenlandse zaken dat er voor de 3 boten autorisatie wordt verleend.

Dat zou geweldig nieuws zijn.

Kijken of dit morgen ook schriftelijk bevestigd wordt en geen 1 aprilgrap is.

Inderdaad is het wat te voorbarig.

Ook voor de Wings en de Choctaw geldt nu als ze weg willen worden hun papieren op orde gemaakt.

In de baai wordt goed voor ons gezorgd maar voorlopig willen ze ons nog niet aan wal.

Als vrijdagmorgen ook de Pien wordt teruggefloten wordt het allemaal wat grimmiger.

De haven gaat op slot en we zijn allen weer afhankelijk van de MP.

We besluiten de MP vandaag met rust te laten.

Vandaag complete radio stilte en morgen maar eens zien of ze supplies voor ons kunnen regelen.

Wel maken we alvast een zipzakje met boodschappen lijstje en euro’s.

We starten inmiddels de 3e Gin-Tonic Friday in quarantaine.

Tegen zonsondergang maakt de MP een rondje langs alle boten.

Met de zip zak in de hand pak ik een lijntje aan.

Geheel on verwacht nemen ze het zakje niet aan maar temperaturen ons. ( allebei 35.7 )

Met de mededeling dat alles oké is en we morgen naar Immigratie kunnen voor stempels en voor onze eigen supplies kunnen zorgen.

Dit is super nieuws wat niemand verwacht had.

De Pien gaat door dolle langs alle boten.

De Cava gaat los!!

Als we de volgende morgen aan wal gaan worden we uiterst vriendelijk te woord gestaan.

Zoals  verwacht moeten we maandag terug naar Immigratie voor de stempels.

Wel mogen we naar de markt.

Na 17 dagen quarantaine is het heerlijk even de benen te strekken het voelt zelfs een beetje vreemd.

Op straat is het erg stil.

De effecten van het Corona virus zijn duidelijk zichtbaar.

Mensen van boven de 65 en kleine kinderen mogen in het geheel niet buiten tijdens de Total Lock Down tot 17 april.

Iedereen houdt gepaste afstand en het personeel draagt mondkapjes.

Met respect voor de eilandsregels bezoek ik de Groente- en Han de Vismarkt.

De markt wordt gerund door uitsluitend vrouwen. 
Het is een genot om met handen en voeten te onderhandelen voor je verswaar.

De taal is een mix van Afrikaanse invloeden en Portugees genaamd Crioulo.

De ouderen hebben Frans als 2e taal terwijl de jeugd meer Engels spreekt.

Het wettig betaalmiddel is de Escudo ( Escudo Caboverdiano )

106 Escudo = 1 Euro 

Ook op de vismarkt zijn het alleen de vrouwen die handel drijven.

Han scoort een Bonito en een Kreeft.

Na ruim een maand vegetarisch kijken we hier erg naar uit.

Alhoewel ons dagelijks menu toch meer vegetarisch zal worden we hebben het eigenlijk niet gemist.

.. maar voor nu kijken we erg naar dit visje uit.

En genieten van een heerlijke sashimi van Bonito met gember, soja, sesam, zeewier & wasabi.

Vandaag Kreeft op het menu die we graag met de Pien gaan delen.

Ja mensen is toch wat je het meeste mist.

Wat is Vrijheidsberoving toch iets raars.

Iets wat we tot nu toe niet kenden.

Je gaat beter begrijpen wat gevangenschap in houdt.

Je hebt eigenlijk alles maar toch...

Hoewel we prima op ons eilandje ( BEN-NL) kunnen leven zijn we na 17 dagen de wereld te rijk om weer onder de mensen te zijn!